Poniższy kurs przygotowała Pani Grażyna Runge, która prowadzi szkolny klub hafciarski w Zespole Szkół w Pisanicy, ucząc dzieci i młodzież od lat 6 malować igłą piękne obrazki. Pani Grażyna wraz z dziećmi już od lat bierze udział w projekcie „Za jeden uśmiech” haftując kwadraciki, które następnie są wykorzystywane do wykonania kołderek i poduszek – tzw. Celinek, które następnie dzięki koordynatorom projektu trafiają do przewlekle chorych dzieci. W numerze 6/2015 „Igłą Malowane” można przeczytać o klubie „Igiełka”. Pani Grażyna stworzyła dla nas kurs, dzięki któremu każdy kto ma chęć włączyć się w akcję będzie mógł to zrobić!
Zanim przejdziemy do tutorialu zachęcamy Was do zapoznania się ze stronami, na których znajdziecie wiele cennych informacji na temat projektu „Za jeden uśmiech” oraz przeczytacie o działalności Pani Grażyny i klubu „Igiełka” 
1. Strona projektu „Za jeden uśmiech”
2. Blog Pani Grażyny i klubu „Igiełka”
Zachęcamy Was również do zapoznania się z projektem, w którym „Igiełki” aktualnie biorą udział: „Szyjemy celinki dla chłopca i dziewczynki” – forum akcji i grupa akcji na Facebooku.
Jak uszyć patchworkową „Celinkę” – pokazuje pani Grażyna Runge
Słowem wstępu: Poduszeczki do projektu „Kołderek za 1 uśmiech” szyje się w taki sam sposób. W Kołderkach jest określona wielkość środkowej części – kanwa o wymiarach 25×25 cm z haftem wielkości min. 10 cm. Do wyszywania należy kanwę przyciąć trochę większą – tworząc zapas na dekatyzację (czyli poddanie tkaniny działaniu wysokich temperatur, które spowodują skurczenie się włókien, a przez to ustabilizuje się rozmiar tkaniny) i wysnucie się nitek podczas prania. – Oj, lubi się kanwa rozsuwać na brzegach mimo bardzo delikatnego traktowania…
Kanwę po wyszyciu (gotowy haft) należy również zdekatyzować – najlepiej delikatnie uprać, a potem potraktować wrzątkiem. Można też ugotować z niewielką ilością proszku. Dzięki temu oczka kanwy zbiegną się, zostanie też sprawdzona trwałość kolorów muliny. Zdarza się, że z czerwienią jest problem i trzeba wykonać dodatkowe pranie, potraktować wodą z octem dla utrwalenia koloru. Wilgotną, osuszoną w ręczniku kanwę prasuje się od razu gorącym żelazkiem na miękkiej podkładce (np. ręczniku) po lewej stronie. W obu poduszeczkach powinien zmieścić się wkład 40x40cm.
Przechodząc do kursu wykonania:
1. Wybór materiałów. Powinna to być zdekatyzowana przed użyciem bawełna, najlepiej przeprana, by sprawdzić, czy nie puszcza kolorów. Coricamo oferuje dobrej jakości tkaniny bawełniane w przystępnych cenach.
2. Przygotowanie środkowej części – wyszywanej. Należy przyciąć kanwę w ten sposób, by wzór znalazł się na środku kwadratu. Pomaga w tym złożenie kanwy na pół i sprawdzenie „pod światło” czy wyszyty wzór złożył się na pół. Do niego dopasować należy wielkość kwadratu. Można pod spód podkleić flizelinę, by zabezpieczyć nitki przed wypruciem.
3. Wyliczenie szerokości pasków tkaniny.
a) Gotowa poduszeczka powinna mieć wewnętrzny wymiar ok. 38-40 cm. Wierzchni panel poduszeczki powinien być kwadratem o boku min. 42 cm. Przycięty haft ma wielkość 23,5 cm, czyli po odjęciu zapasów na szwy po 1,5 cm, zostanie kwadrat o boku 22 cm.
b) 42 cm – 22 cm = 20 cm. Tyle będzie wynosić szerokość elementów z tkaniny, czyli po każdej stronie po 10 cm.
c) Szerokości pasków powinny dać sumę 10cm. Ja wybrałam 1,5 cm + 3,5 cm + 3,5 cm + 1,5 cm. Do każdej szerokości dodać po 1,5 cm zapasu na szwy. Splot bawełny krzyżuje się pod kątem 90 stopni, dlatego można ciąć paski wzdłuż nitki wątka lub osnowy. Jeżeli jest taka możliwość, dobrze jest wycinać paski wzdłuż dłuższego boku tkaniny – jest wtedy mniej ścinków.
Do równego przycięcia tkaniny mogą przydać się pisak samoznikający lub nawet miękki ołówek, długa linijka i nożyczki. Wygodniej jest użyć specjalnej maty samogojącej i noża krążkowego. Od niedawna używam kwadratowej linijki do patchworku. Umożliwia ona cięcie kawałków tkaniny o potrzebnej szerokości bez oddzielnego odmierzania. Wystarczy przyłożyć linijkę z lewej strony kawałka złożonego materiału w odpowiedniej odległości i od razu ciąć. Równe przyłożenie linijki możliwe jest dzięki dobrze widocznej skali. Zaopatrzyłam się w linijkę z podziałką calową, ponieważ taką doradzała kupić większość bardziej doświadczonych quiliterek. W przypadku poduszeczki nie jest bardzo istotna zamiana cali na centymetry, ponieważ zbyt dużą wielkość poduszeczki można skorygować podczas ostatniego szycia ozdobnego rantu.
4. A teraz – szyć, prasować, przyciąć boczki w razie potrzeby, aby wciąż mieć równiutki kwadrat (szczególnie gdy użyje się cieńszej bawełny), szyć, … aż do uzyskania potrzebnej wielkości wierzchniej warstwy.
Przyszycie 2 pierwszych pasków – w zasadzie nie ma różnicy – najpierw góra i dół, potem po bokach lub w odwrotnie. Ważne, by taką kolejność zachować podczas przyszywania kolejnych kolorowych okrążeń. Pierwsze paski, przyszywane do kanwy, dodatkowo przeszywam na brzegu z kanwą zygzakiem. Potem każdą przyszytą część należy rozprasować po szwie, a następnie zaprasować szew na stronę tkaniny ciemniejszej. Jeżeli nie ma dużych różnic w kolorach, zaprasowujemy zapasy szwów na jedną stronę, np. na zewnątrz.
Na początku i końcu szwu zamiast ryglowania (czyli szycia do przodu i do tyłu w tym samym miejscu – brzeg i tak będzie schowany pod innym szwem) wykonuję 1 cm szycie bardzo krótkim ściegiem. Nawet po przycięciu brzegu szew nie rozchodzi się i można nim manipulować, przykładać, domierzać.
5. Kiedy wszystkie paski zostaną przyszyte, należy przygotować patchworkową kanapkę. Na gładkiej, równej powierzchni przyklejamy taśmą malarską dobrze naciągnięty kawałek materiału (białej bawełny) trochę większy niż gotowy wierzch, na to kładziemy część wewnętrzną – owatę (ocieplinę). Również odrobinę większą. Dopiero na to gotowy wierzch. Wszystkie warstwy dokładnie spinamy agrafkami. Bardzo przydaje się np. pilniczek lub mały śrubokręt do podnoszenia z materiału ostrej końcówki agrafki.
6. Kolejny etap to pikowanie. Najpierw obszycie wzoru. To uwypukli i podkreśli piękny haft. Potem reszta. Najprościej wykonać go po szwach. Warto zastosować stopkę do stębnowania, czyli szycia po prostej lub jeżeli ktoś posiada – specjalną stopkę z prowadnikiem do szycia po szwie. Aby ułatwić sobie dobre prowadzenie 3 warstw materiału warto założyć rękawiczki z gumowaną częścią. Lepiej wtedy przytrzymać i naciągnąć materiał tak, by szew był dobrze widoczny. Na koniec obszywamy też blisko brzegu wszystkie warstwy patchworku.
7. Przedostatnia czynność – przyszycie plecków poduszeczki. Są to 2 kawałki materiału o szerokości poduszki i takich długościach, by co najmniej 10-12 cm nachodziło na siebie. Obrębione z jednej strony elementy przykładamy prawymi stronami do prawej strony wierzchu, układając tak, by po przewróceniu dłuższy kawałek znalazł się na wierzchu. Przeszywamy dookoła na szerokość stopki i odwracamy całość na prawą stronę.
8. Ostatni etap – wewnątrz został ostatni szew. Należy go ukryć, przeszywając jeszcze raz brzeg po prawej stronie. Teraz można dopasować do 38-40 cm wewnętrzną część powłoczki, robiąc węższy lub szerszy rant. Można np. uszyć większy wierzch, aby uzyskać na koniec szerszy rant.
9. Poduszkowy wkład chowamy do środka nawleczki. Praca skończona. Możemy podziwiać efekty.
10. Zaczynamy szyć kolejną poduszeczkę, bo tylko ćwiczenie czyni mistrza. Szwy będą bardziej proste, pikowanie efektowniejsze, nie tylko po szwach, wzór poduszeczki coraz bardziej urozmaicony. A potem to już większe formy nie będą straszne. Powodzenia!
Ps. Po uszyciu kolejnego wierzchu wpadłam na pomysł racjonalizatorski: skleiłam 2 podaniówki, uzyskując wysokość 43 cm. Wyznaczyłam środek i ułożyłam na środku przycięty haft. Bez żmudnych obliczeń matematycznych widzę, jaką szerokość powinno mieć obszycie. Mogę wycinać paski o dowolnej szerokości. Do mierzenia przykładam jeden na drugim z 1,5 cm zapasem na zszycie.
